Deze norm geeft de experimentele methode voor de bepaling van de rookproductie bij brand van een bouwmateriaal (combinaties). Het was reeds enige jaren bekend, dat de klasse-indeling van een bouwmateriaal (combinatie) op basis van het rookgetal volgens NEN 3883 niet altijd een volgorde opleverde, die in overeenstemming is met hun rookproductie bij werkelijke brand. Het feit, dat de rookontwikkeling in de vlamoverslagkast slechts bij een hoog verhittingsniveau - dat wil zeggen vrijwel nooit onder smeulende verbrandingsomstandigheden - werd bepaald, leidde tot een te gunstige indeling van bijvoorbeeld hout ten opzichte van veel andere producten. Bij de eisen die krachtens het Bouwbesluit aan de rookproductie van bouwmaterialen(combinaties) bij brand zullen worden gesteld, zal de bijdrage tot brandvoortplanting bij de beoordeling van de rookontwikkeling worden meegewogen. De snelheid waarmee rook aan een materiaaloppervlak zich ontwikkelt zal immers mede worden bepaald door de verbrandingssnelheid, dus ook door de brandvoortplantingsklasse van de betreffende materiaalcombinatie. De methode geeft daarbij de mogelijkheid om de afmetingen van het aan verhitting blootgestelde oppervlak en de inhoud van de ruimte, waarin de rook zich verzamelt, bij de beoordeling mee te nemen.