NEN NVN 2939 : 1988

Deze voornorm beschrijft een werkwijze voor de bepaling van de concentratie aan asbestvezels in werkpleklucht, gebruik makend van actieve monsterneming op een membraanfilter en lichtmicroscopie. De voornorm is van toepassing op de bepaling van de concentratie aan asbestvezels in lucht waaraan werknemers bij uitvoering van hun werkzaamheden worden of kunnen worden blootgesteld. Alle vezels die langer zijn dan 5 [mu] m, een breedte hebben van minder dan 3 [mu] m en een lengte/breedteverhouding hebben van meer dan 3/1 worden geteld met behulp van een lichtmicroscoop bij fasecontrastbelichting. Op deze wijze kunnen de vezels niet geidentificeerd worden als zijnde asbestsilicaten. Voordat regelmatig monsters worden genomen op de werkplek dient er een volledig kwalitatief beeld te zijn gevormd van de samenstelling van stof in lucht. Dit kan bijvoorbeeld geschieden met polarisatielichtmicroscopie, fluorescentielichtmicroscopie of elektronenmicroscopie gecombineerd met rontgenmicroanalyse, waarvoor preparaten gemaakt moeten worden die geschikt zijn voor de toegepaste techniek. De detectiegrens van de bepaling met de lichtmicroscoop is afhankelijk van de monsternemingsduur. Echter vanwege het feit dat blanco filters met vezels gecontamineerd zijn of na het prepareren artefacten te zien geven die op vezels lijken en vanwege het percentage van het filteroppervlak dat geteld wordt kan worden gesteld dat resultaten beneden 0,05 vezels/cm[3] zeer onbetrouwbaar zijn. De methode is bedoeld voor persoonsgebonden monsterneming ter controle van de vastgestelde grenswaarden voor asbestvezels (MAC, Maximale Aanvaarde Concentratie).